We zijn allemaal John de Mol

Na de onthullingen over seksueel grensoverschrijdend gedrag vorige maand bij The Voice is er veel gebeurd. Eindelijk staat dit thema nu op de agenda. Althans, voor nu. Terecht wordt er gewezen op het feit dat we de verantwoordelijkheid bij de daders moeten leggen en niet bij de slachtoffers. Geen protect your daughters, maar educate your son. Toch gaat dat voorbij aan de essentie: we moeten niet alleen onze zoons en dochters, maar vooral onszélf opvoeden. Als professional heb jij misschien ook veel vragen gehad zoals: zou dat ook bij ons gebeuren?  Hoe gaat jullie organisatie met dit soort zaken om?

Dit is mensenwerk

Het gesprek tussen Tim Hofman en John de Mol in BOOS legde prachtig bloot waar er werk aan de winkel is. De Mol laat zien waar de maatschappij nog een leerstap maken moet maken. Zodat bij directies en besturen bereidwilligheid ontstaat om dit probleem structureel op de agenda te zetten. 

Dat is heel wat anders dan nog maar eens aankomen met protocollen, meldpunten, draaiboeken, loketten en pamfletten. Er is een investering voor nodig, zowel qua aandacht en motivatie als financieel. Want dit is mensenwerk. Jullie zorgmedewerkers, leerkrachten, welzijnsprofessionals en in het bijzonder al die aandachtsfunctionarissen: jullie kennis is onmisbaar.

Verderop in deze blog heb ik nog een Tip van de Maand over hoe we, in een kleine stap, dichter bij onszelf een begin kunnen maken met #EducateYourself

Terugkijken

Toen de #MeToo discussie rondom The Voice losbrak, vroegen veel mensen wat ik ervan vond. Mijn eerste en belangrijkste gedachte was: het is goed dat dit in de media naar boven komt, want seksueel grensoverschrijdend gedrag komt helaas overal voor. Laten we op allerlei plekken, van de kroeg tot op de sportclub, van autorijles tot op school alert zijn en slachtoffers serieus nemen. Door deze gebeurtenissen moest ik denken aan mijn eigen verhaal met grensoverschrijdend seksueel gedrag, toen ik 15 jaar was. Ik heb er zelf ook jarenlang niks over verteld. Eerder heb ik daar een video over opgenomen, over hoe mijn omgeving reageerde, toen ik eindelijk toch iets durfde te zeggen:

▶️ Bekijk de video hieronder door op de afbeelding te klikken.

Liever alleen luisteren? Ik maakte er ook een aanvullende podcast over, die beluister je hier.

Uitverkorene

Luisteren & leren

Er zijn sowieso weer mooie podcast-afleveringen verschenen, en ik ben dankbaar dat ze hartstikke goed worden beluisterd! Op 21 januari stond mijn podcast zelfs op nummer 1.

Volg de Naomi Maakt Bespreekbaar podcast in je favoriete podcast-app en mis geen enkele aflevering.

Grenzen aangeven

Seksueel grensoverschrijdend gedrag kun je helpen voorkomen door al vroeg met kinderen over ‘grenzen en wensen’ te praten. In deze podcast aflevering neem ik je mee naar het eerste moment dat onze dochter van toen 2,5 jaar oud haar grenzen aan mij aangaf. Als moeder ervoer ik teleurstelling, maar gelukkig wist ik het gesprek toen alsnog om te draaien naar een prachtige start van een gesprek over grenzen. 

Luister hier de aflevering terug.

Een eerlijk interview met een pleger van huiselijk geweld

In deze podcast voer ik een prachtig en eerlijk gesprek met René Haring, die ons meeneemt in zijn huiselijk geweld verhaal, waarin hijzelf de pleger was. Ook mij heeft dit weer prachtige inzichten opgeleverd en hopelijk kun jij er ook veel uithalen!

Luister hier naar de aflevering.

Ik hou mijn ogen open

In een van mijn vorige blogs vroeg ik of je ook wel eens meemaakt dat je buiten werktijd iets ziet waardoor je je zorgen maakt, en wil ingrijpen. Ben je echt ‘vrij’ als je niet aan het werk bent? Of sta je altijd ‘aan’, zoals de dokter die in z’n vrije tijd een reanimatie uitvoert? Er kwamen mooie reacties op van herkenning. Van professionals maar ook van ervaringsdeskundigen.  Deze reactie van Angelique van Deursen laat zien hoe belangrijk het is om onze ogen open te houden – en soms ook in te grijpen:

“Mooie blog Naomi, en inderdaad een dilemma. Voorbeeld: Ik werd in de plaatselijke supermarkt door mijn vader tegen de grond geslagen. Ik zag bekenden, niemand zei iets en niemand deed iets. 

God, had iemand zich er maar mee bemoeid – al was het alleen al een melding maken. Deze taak ligt echter niet alleen bij de hulpverleners al dan niet in vrije tijd maar bij ons allemaal: of je nu loodgieter, jurist, boekhouder, vuilnisman, wat dan ook bent. We kunnen allemaal onze ogen open blijven houden.”

Angelique heeft overigens ook twee boeken geschreven over haar ervaringen met kindermishandeling, Het duivelskind en Ik was het duivelskind. Herkenbaar voor ervaringsdeskundigen en leerzaam voor ons allemaal en eerder maakte ik ook met haar een waanzinnig waardevolle podcast.

 Luister hier de aflevering Ik was het duivelskind

In de media

De mediastorm rond TVOH brengt belangrijke issues op, zoals “educate your son”.  Maar wat betekent dat precies, en hoe doen we dat? Lees mijn artikel op J/M Ouders hier terug: 

De beste tips voor het geven van seksuele voorlichting aan jongens

Ook hoor je veel over ‘consent’, oftewel toestemming. Maar hoe leren we kinderen van jongs af aan hoe dit werkt? Ontdek het in dit stuk op Metronieuws waar ik aan meewerkte:

Zo leer jij jouw zoon (én dochter) over consent en seksueel grensoverschrijdend gedrag

Ik mocht een waardevolle bijdrage leveren aan dit artikel in NRC. Over Protect your daughters. Educate your sons. Educate your children. Over de oproep om het probleem van machtsmisbruik en seksueel grensoverschrijdend gedrag niet alleen aan te pakken binnen organisaties en bedrijven, maar vooral ook te beginnen bij de basis: de opvoeding. En over dat de boodschappen die kinderen van jongs af aan horen, essentieel zijn. Ik geef mijn visie en tips over hoe je als ouder met je kind(eren) praat over seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Les 1, en 2 en 3: jouw lichaam is van jou

Tip van de maand

#EducateYourself

In de discussies over seksueel grensoverschrijdend gedrag gaat het vaak over melden: er worden meldpunten en loketten opgericht, vertrouwenspersonen aangesteld. Maar juist het melden is voor slachtoffers vaak moeilijk. 

In plaats van de focus te leggen op melden, moet de aandacht liever gaan naar signaleren. 

Misschien herken je dit: vaak voelen mensen wel als er iets niet in de haak is. Maar er spelen vaak belangen, gevoelens, angsten en schaamte mee. 

Als manager Sjaak een schunnige opmerking tegen je maakt over je korte rokje, en Sjaak is je baas dan denk je misschien wel: “ik doe dat rokje maar niet meer aan. En ik heb volgende week mijn functioneringsgesprek met hem, ik hou m’n mond wel.”  

En een omstander die seksueel grensoverschrijdend gedrag ziét, die kan bijvoorbeeld jaloers worden (“Zij is vast het lievelingetje van die coach”), waardoor grensoverschrijdend gedrag niet als zodanig wordt herkend.

1. Een eerste stap in #EducateYourself is om zelf meer bewust te worden van wat je ziet, voelt en ervaart. Zet dat ‘niet-pluis-kompas’ in, dat gevoel in jezelf dat vertelt wanneer er iets niet in de haak is. En doe er wat mee.
2. Ten tweede zijn speciaal opgeleide aandachtsfunctionarissen een belangrijke rol binnen organisaties, om pro-actief misstanden op te sporen en aan te pakken. Van melden, naar signaleren dus. Praat erover met je collega’s. Is er ruimte in jouw organisatie voor een aandachtsfuntionaris?

Wil je meer weten over mijn 3-daagse training Aandachtsfunctionaris Huiselijk Geweld & Kindermishandeling? Klik dan hier.