Waarom kinderen zich soms “niet goed gedragen”

“Hé, Naomi!” hoor ik een enthousiaste stem roepen. “Ken je me nog van de basisschool?” Ik kijk haar aan en denk: ojee wie is dit? Wat erg. Ik heb echt geen idee. Hoe klets ik mezelf hier uit? Help!

Ik loop op de laatste dag van de avondvierdaagse mee met de school van m’n kinderen. We waren net klaar  en alweer onderweg naar huis. Je kent het wel, de kinderen moe, wij lichtelijk gehaast.

Ik kijk deze vrouw aan en ik zeg met het schaamrood op m’n kaken: “Sorry, ik weet even niet zo snel wie je bent. Sorry!” Waarop zij zegt: “Ik ben Ingrid, van de basisschool. Ik ging veel met je om vroeger. En ik heb je poeziealbum nog! Die wil ik je nog steeds graag teruggeven. Wat leuk dat ik je weer zie.”

Ik kijk, en ik kijk. En ik graaf en ik graaf…. En inderdaad er komt me vaag iets bekend voor. Ik zeg haar dat ik nu wel iets herken, maar dat ik me niet meer zoveel herinner van mijn basisschooltijd. “Door omstandigheden.”

Uiteindelijk hebben we toch contactgegevens uitgewisseld. Later is ze zelfs nog bij me thuis geweest, mét het poeziealbum dat ze al die jaren had bewaard. 

Ingrid was inderdaad iemand met wie ik veel speelde. Ze kwam zelfs bij ons thuis. Maar het was ook de tijd dat ik het moeilijk had. Ik werd gepest en ik voelde me vaak onzichtbaar. Ik heb een deel van mijn brein afgesloten voor het pesten. Maar daarmee zijn ook andere herinneringen vervaagd.

Overlevingsmodus

Ingrid kende nog allerlei juffen en meesters van de basisschool, ze kwam met namen op de proppen. Maar ik keek haar dan glazig aan. In mijn dagelijkse worstelingen op school was ik vooral aan het overleven. De positieve ervaringen heb ik minder goed kunnen registreren. En hoewel ik mij aanvankelijk schaamde dat ik me zo weinig kon herinneren, dacht ik later: nee, ik hoef mij hier niet voor te schamen. Dit is mij overkomen. 

Het is goed om je te realiseren dat een kind in standje overleven kan gaan staan. Want dat heeft gevolgen. Als een kind gepest wordt of mishandeling meemaakt, kan het brein in een soort ‘shutdown’ raken. Zo heb ik zelf een deel van mijn algemene ontwikkeling gewoon totaal gemist. Breuken maken, hoe het nou zit met die d’s en t’s of topo: ik heb het allemaal niet goed geregistreerd en dat merk ik nog steeds. Dat is goed om je te realiseren, als je bijvoorbeeld te maken hebt met een kind wiens schoolprestaties achteruit gaan. 

Traumasensitief

Daarom heb ik in mijn trainingen ook veel aandacht voor de traumasensitieve benadering. Slechte leerprestaties of ‘probleemgedrag’ hebben bijna altijd een oorsprong. Dus we moeten ons niet afvragen hoe we bepaald gedrag van een kind kunnen stoppen, maar waar het gedrag vandaan komt. Wat is er met dit kind aan de hand, waardoor het dit gedrag laat zien?

In februari starten er weer nieuwe trainingen voor aandachtsfunctionarissen. Daarin leer je precies hoe je dit soort gedrag kunt signaleren bij kinderen. En hoe je vervolgens kunt handelen.

Ben je al aandachtsfunctionaris? Dan ben je van harte welkom op de Verdiepingstraining in november. We hebben daar deze keer ook speciale aandacht voor de traumasensitieve benadering. Lijkt me leuk je daar te zien!

Checklist Meldcode Proof Dessaur Trainingen

Checklist Meldcode Proof

Sinds een paar jaar is het voor organisaties die met kinderen werken wettelijk verplicht om de Meldcode Kindermishandeling en Huiselijk Geweld toe te passen. Maar hoe doe je dat nu precies, en aan welke voorwaarden moet je voldoen? Is jouw organisatie al Meldcode Proof? Je komt erachter met mijn gratis checklist!

De Bespreekboom | Naomi Dessaur

Naomi's Bespreekboom

Veel professionals blijven zoeken naar wat de beste manier is om seksualiteit bespreekbaar te maken met ouders of verzorgers. Daarnaast is het op juiste wijze reageren op seksueel gedrag van kinderen of zorgen van ouders hieromtrent een andere grote uitdaging. Om je hierbij te helpen heb ik De Bespreekboom, dé tool voor professionals om seksueel gedrag van kinderen bespreekbaar te maken’ ontwikkeld. Deze gratis tool helpt je om het verschil te maken voor kinderen.