De kracht van kwetsbaarheid

Een tijdje geleden ontmoette ik Ted Kloosterboer van Stichting Praat. Ted is een bijzondere dame met wie ik vanaf de eerste minuut een klik had. Ted is hovenier en daarnaast ervaringsdeskundige. Ze heeft in haar jonge leven veel vormen van kindermishandeling moeten doorstaan. Haar beide ouders mishandelden haar psychisch en emotioneel en Ted werd misbruikt door haar vader. Deze korte samenvatting doet geen enkel recht aan wat Ted heeft moeten doorstaan. Haar verhaal gaat over onveiligheid en overleven.

Ted heeft een aantal jaren geleden besloten om haar ervaringsdeskundigheid in te zetten om kindermishandeling bespreekbaar te maken. Ze vertelt vaak over haar ervaringen en hangt letterlijk en figuurlijk de vuile was buiten op manifestaties. Ze krijgt daar veel positieve reacties op en ze zet mensen aan om over dit onderwerp en hun eigen ervaringen te spreken. Ik wil je graag vertellen waarom het zo belangrijk is om het verhaal van een ervaringsdeskundige, hoe moeilijk ook, soms even binnen te laten.

Bespreekbaarheid is de sleutel

Toen ik Ted Kloosterboer van Stichting Praat ontmoette was het me meteen helder: Ted is een sterke vrouw met een grote missie. Net als ik gelooft ze dat bespreekbaarheid de sleutel is tot een wereld zonder kinderleed. Want bespreekbaarheid opent deuren die anders gesloten blijven. Daarom bleken Ted en ik een zakelijke ´match made from heaven’.

Ted is als kind ernstig mishandeld en zij vertelt daar openlijk over. Toen ik Ted’s ontmoette, wist ik dat haar ervaringsdeskundigheid een krachtige toevoeging zou zijn bij mijn training waarin ik aandachtsfunctionaris opleid. In deze training leren professionals signaleren, bespreekbaar maken en handelen bij vermoedens van kindermishandeling en huiselijk geweld. Ze zetten als aandachtsfunctionaris deze thematiek blijvend op de agenda. Ik vroeg Ted om mee te doen. Een week later stond er al een training gepland en gelukkig deed Ted gelijk mee. Ik merkte dat haar verhaal een belangrijke bijdrage leverde aan deze training.

Hoe vaak gebeurt het niet dat we casuïstiek bespreken over mishandeling, dat we foto’s zien van letsel en dat we spreken over ‘schade’. Maar hebben we écht wel door dat achter elke casus een kind schuit? Een kind met een naam, verhaal, geschiedenis, gezin, dromen, angsten, wensen, passies en lasten? Het is makkelijk om dit niet tot ons door te laten dringen, want als we het toelaten maakt het ons kwetsbaar en bang. Want dan komen er emoties bij kijken terwijl we liever ´sterk´ blijven. Maar hoe kunnen we van een kind verwachten dat hij of zij de meest heftige dingen op tafel legt, als we er zelf niet eens naar durven te vragen? En als we zelf niet met de emoties kunnen omgaan?

De kracht van kwetsbaarheid

Ted leert mij de kracht van kwetsbaarheid en emoties. Ted was zo’n kind áchter de casus. En zij heeft ervoor gekozen om haar verhaal te gebruiken om professionals te helpen in het signaleren en bespreken van seksueel misbruik en andere vormen van kindermishandeling.

Ik gun elke professional in zorg, welzijn, justitie, maatschappelijke ondersteuning, onderwijs, kinderopvang en gemeenten de ervaring van die kwetsbaarheid en emotie. Het is niet makkelijk, maar cruciaal als je wilt doorgronden wat kindermishandeling en misbruik betekent en hoe we het kunnen stoppen.

Laatst was Ted weer aanwezig bij een training. Ze sprak met 14 toekomstige aandachtsfunctionarissen: wat waren ze stil en onder de indruk! Ik zag de kwartjes vallen en de emotie in stilte opkomen. Ik ben blij dat deze professionals durven staan voor hun kwetsbaarheid, want deze mensen hebben we keihard nodig. En doordat ze deze training volgen en hebben gezien wat kindermishandeling betekent voor een kind, kunnen ze straks de aanpak tegen huiselijk geweld, seksueel misbruik en andere vormen van kindermishandeling vormgeven in hun eigen organisatie. Zodat zij en hun collega’s dat grote verschil kunnen maken.

Kleine stap, groots resultaat

De deelnemers van de training vonden Teds verhaal kwetsbaar en confronterend. Maar door deze ervaringen uit eerste hand te horen is het hen ook duidelijk geworden dat je met een paar eenvoudige stappen het leven van een kind of gezin veiliger kunt maken. Alleen al door vragen stellen aan een kind zoals: ‘Jeetje, wat is er nou aan de hand? Wat doe je boos, vertel eens?’ kan net dat zetje geven waardoor er een omslag kan plaatsvinden. Ted en ik hebben er weer 14 ambassadeurs bij die meedoen met onze missie en werken aan een wereld zonder kinderleed. Doe jij ook met ons mee?

Wil je weten wat de waarde is van haar ervaringsverhaal voor een Aandachtsfucntionarissen Training bekijk dan deze video. Ted verteld er zelf over samen met deelnemer Leila van den Broek.

Voel je vrij om mijn blog verder te delen via mail of via één van de social media buttons hieronder, want op deze manier kunnen meer mensen de kans krijgen mee te bouwen aan een sterkere generatie kinderen!